Iwaszkiewicz Jarosław
Iwaszkiewicz Jarosław; rocznica urodzin; 30. rocznica śmierci pisarza. Był polskim poetą, pisarzem, tłumaczem i eseistą. Urodził się 20 lutego 1894 r. w miejscowości Kalnik na Ukrainie jako Leon Iwaszkiewicz. Po śmierci ojca przez krótki czas uczył się w Warszawie , w latach 1902-04, a potem na Ukrainie, gdzie zaczął studia prawnicze w uniwersytecie w Kijowie i muzyczne w tamtejszym konserwatorium. Obu jednak nie ukończył. Ważnym momentem w biografii Jarosława Iwaszkiewicza było przeniesienie się do Warszawy, gdyż tam zetknął się ze środowiskiem pisma Pro arte et studio i znalazł się wśród założycieli grupy poetyckiej Skamander. W latach międzywojennych w biografii Iwaszkiewicza pojawił się epizod pracy w dyplomacji. Pracował jako sekretarz polskiej ambasady w Kopenhadze i Brukseli. W czasie okupacji angażował się w działalność wydziału kultury i sztuki państwa podziemnego. Z biografią Iwaszkiewicza związana jest słynna willa Stawisko w Podkowie Leśnej, gdzie zamieszkał z żoną w 1928 r. W czasie 2 Wojny Światowej stała się ośrodkiem skupiającym artystów działających w konspiracji i miejscem schronienia dla wielu osób zagrożonych aresztowaniem. W ciągu swojego życia współpracował z wieloma pismami, m.in.: Zdrój, Tygodnik Ilustrowany, Wiadomości Literackie, a po Wojnie na wiele lat swą zawodową biografię Iwaszkiewicz związał z miesięcznikiem Twórczość, którego redaktorem był od roku 1955 do końca życia. Wielokrotnie obejmował stanowisko prezesa Związku Literatów Polskich. Mniej znaną częścią biografii Iwaszkiewicza jest jego działalność polityczna. Pisarz był posłem bezpartyjnym do sejmu PRL przez 7 kadencji. Jarosław Iwaszkiewicz zmarł 2 marca 1980 r. w Warszawie. Pochowano go w Brwinowie. Twórczość Jarosława Iwaszkiewicza obejmuje wiersze, utwory prozatorskie: powieści, opowiadania nowele, a także nieliczne dramaty. Przedwojenna twórczość poetycka Iwaszkiewicza, choć powstająca w atmosferze Skamandra była najbardziej odległa od pierwotnych założeń tej grupy. W poezji Iwaszkiewicza przeplatają się tendencje klasycystyczne i ekspresjonistyczne, pojawia się metafizyczny lęk i filozoficzna rezygnacja, ale także tematyka historiozoficzna. Wybrane tomy wierszy Iwaszkiewicza to: Oktostychy, Dionizje, Księga dnia i księga nocy, Powrót do Europy, Lato, Inne życie, Ody olimpijskie, Jutro żniwa, Krągły rok, Mapa pogody. Prozatorska twórczość Jarosława Iwaszkiewicza rozwijana przez wiele lat nie pozwala zaliczyć się do określonego nurtu. Pisarz wypracował swój własny styl i literacką wizję świata. W swoich utworach przedstawiał bogate życie psychiczne postaci. Ich losom starał się nadać wartość filozoficznego uogólnienia. Najbardziej znane utwory prozatorskie to opowiadania: Panny z Wilka, Brzezina, Młyn nad Utratą, Matka Joanna od Aniołów, Tatarak, powieści: Zmowa mężczyzn, Czerwone tarcze, Kochankowie z Marony, Sława i chwała.
Źródła:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Jaros%C5%82aw_Iwaszkiewicz,
https://culture.pl/pl/search/iwaszkiewicz,
https://www.bryk.pl/wypracowania/jezyk-polski/biografie/1010333-jaroslaw-iwaszkiewicz-biografia-i-tworczosc.html,
