Broszkiewicz Jerzy

Broszkiewicz Jerzy; rocznica śmierci. Ur. 6 czerwca 1922 r. we Lwowie, zm. 4 października 1993 r. w Krakowie. Polski prozaik, dramatopisarz, eseista i publicysta oraz autor fantastyki naukowej. W roku 1940 po ukończeniu szkoły średniej i szkoły muzycznej wstąpił do Akademii Muzycznej we Lwowie. W czasie okupacji niemieckiej Lwowa, w latach 1941–1944 był karmicielem wszy w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami prof. Rudolfa Weigla. W 1944 roku przeniósł się do Krakowa. W roku 1945 rzucił studia muzyczne i zajął się wyłącznie pracą literacką. W latach 1945–1947 współpracował z redakcją tygodnika Odrodzenie i czasopisma Teatr, zaś w latach 1947–1948 redagował czasopismo Ruch Muzyczny, później Muzyka. Długoletni kierownik literacki Teatru Ludowego w Nowej Hucie. W 1953 r. wstąpił do PZPR. W tym samym roku został członkiem redakcji Przeglądu Kulturalnego. W roku 1955 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem 10-lecia Polski Ludowej. Jego twórczość literacka była bardzo różnorodna. Debiutował w 1945 r. w tygodniku Odrodzenie opowiadaniem Monika. Jego debiutem książkowym była powieść o getcie Oczekiwanie, za którą otrzymał Nagrodę Ziemi Krakowskiej. Kolejną książką była powieść o Fryderyku Chopinie Kształt miłości, za którą otrzymał Nagrodę Państwową 2 stopnia, zaś w 1971 r. powieść Długo i szczęśliwie została laureatką nagrody CRZZ. W roku 1982 otrzymał Nagrodę Państwową 1 stopnia za całokształt twórczości literackiej. Autor wielu powieści dla młodzieży pisanych w latach 60. i 70., z których wiele zalicza się do powieści fantastycznonaukowych. Oprócz tego pisał również dramaty. Spod jego pióra wyszło ponad 20 sztuk teatralnych, telewizyjnych i radiowych, zbiory felietonów, scenariusze telewizyjne i filmowe oraz publikacje o muzyce. Niektóre z jego sztuk realizowano w całej niemal Europie, a także w Meksyku, Nowej Zelandii i USA. Ogółem utwory przełożono na dziewiętnaście języków, a łączny nakład jego powieści przekroczył liczbę miliona egzemplarzy. Powieści dla młodzieży: Opowieść olimpijska 1948, Opowieść o Chopinie 1950; adaptacja Kształtu miłości, Jacek Kula 1952, Emil! Emil! 1954, Wielka, większa i największa 1960, Ci z Dziesiątego Tysiąca 1962,  Oko Centaura 1964, Długi deszczowy tydzień 1966, Kluska, Kefir i Tutejszy 1967, Mój księżycowy pech 1970, 1976, Mister Di 1972, Samotny podróżny 1973, Bracia Koszmarek, magister i ja 1980. Inne powieści: Oczekiwanie 1948, Kształt, Imiona władzy 1957, Długo i szczęśliwie 1970, Dziesięć rozdziałów 1971-1974, Doktor Twardowski 1977-1979. Dramaty: Imiona władzy 1957, Jonasz i błazen 1958, Dwie przygody Lemuela Guliwera, Dziejowa rola Pigwy 1960, Skandal w Hellbergu 1961, Głupiec i inni, Koniec księgi 6. W Krakowie mieszkał w dzielnicy Krowodrza. Żona Ewa, doktor habilitowany, lekarz psychiatra. Córka Irena, matematyk.

Źródła:
https://www.polskieradio24.pl/39/156/Artykul/2819827, Jerzy-Broszkiewicz-Pisarz-zyje-wylacznie-przez-spoleczenstwo, https://pl.wikipedia.org/wiki/Jerzy_Broszkiewicz