Białoszewski Miron

Białoszewski Miron; 90. rocznica urodzin. Polski poeta, prozaik, dramatopisarz i aktor teatralny. Miron Białoszewski urodził się 30 czerwca 1922 r., podaje się też datę 22 lipca, w Warszawie. Mieszkał w stolicy przez całe życie, aż do swojej śmierci 17 czerwca 1983 r. Gdy wybuchła wojna kończył gimnazjum. Maturę zdał na tajnych kompletach, później przez rok studiował polonistykę w tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Podczas Powstania Warszawskiego przebywał w stolicy, a po jego upadku został wywieziony do Niemiec na roboty przymusowe. Po powrocie kontynuował studia polonistyczne, pracował jako sortownik listów pocztowych i reporter w Kurierze Codziennym, Wieczorze i Świecie Młodych. Zaczął też publikować pierwsze utwory, m.in.: Chrystus powstania, Fioletowy gotyk. Ważnym wydarzeniem w życiu Białoszewskiego było założenie w 1955 r., w mieszkaniu Lecha Emfazego Stefańskiego, wraz z Ludwikiem Heringiem i Ludmiłą Murawską eksperymentalnego Teatru na Tarczyńskiej nazwanego później Teatrem Osobnym. Działał on do 1963 r. Teatr Osobny Białoszewskiego jest ewenementem w historii rozwoju teatru w Polsce i na świecie. Napisane przez poetę pod koniec lat 50. mikrodramaty były realizowane w teatrze domowym przy ul. Tarczyńskiej, a później na przy Dąbrowskiego. Sztuki te nie posiadały specjalnej fabuły, zdarzeń uporządkowanych ciągiem przyczynowo-skutkowym. Punktem wyjścia każdego przedstawienia był zazwyczaj jakiś fakt językowy, była wieloznaczność jakiegoś słowa czy wyrażenia. Biletów do spektakli nie było, rozdawane były za to zaproszenia  na pudełku od zapałek. Debiutem Białoszewskiego był wydany w 1956 r. tomik poezji Obroty rzeczy. Jego twórczość opiera się na doświadczeniu wojny. Białoszewskiego próbowano zaliczyć do debiutującego wówczas pokolenia Nowoczesności, in. Herbert. Jednak mistrz Miron skutecznie wymknął się wszelkim próbom klasyfikacji. Pierwszy tomik poezji przyniósł poecie duży rozgłos, ale spotkał się także z dezorientacją krytyki. Podobnie było z następnymi: Rachunek zaściankowy 1959, Mylne wzruszenia 1961, Było i było 1965. Sytuacja ta zmieniła się po wydaniu Pamiętnika z Powstania Warszawskiego 1970, za który Białoszewski dostał nawet nagrodę Ministra Kultury Sztuki 2 stopnia.

Źródła:
https://culture.pl/pl/tworca/miron-bialoszewski,
https://pl.wikipedia.org/wiki/Miron_Białoszewski